Wat zeg jij als iemand jou vertelt dat hij of zij diagnose kanker heeft?
Wat zeg jij als iemand veel te vroeg een geliefde verliest?
Wat zeg jij als dat bij iemand grote vragen over het leven, God en eigenlijk alles oplevert?
En wat zeg jij als iemand die vragen ook aan jou stelt?
Wij zijn ontzettend geprogrammeerd om antwoorden te willen hebben en te willen geven. Misschien om iemands pijn te verzachten maar ook vaak om het te verklaren.
Maar denk je dat iemand in zo'n situatie op jouw verklaringen of antwoorden zit te wachten?
Ik ging hier heel bewust over nadenken toen iemand van dichtbij op een vreselijke manier een geliefde verloor. Woorden en zeker antwoorden schoten allemaal te kort. Het enige wat ik nog kon doen was luisteren en begrip tonen dat in zo'n situatie je hele leven op z'n kop staat.
Het gekke was, dit bleek juist te zijn wat zij nodig had. Dat de rauwheid van dit alles gewoon mocht bestaan en dat daar geen antwoorden of verklaringen op en voor waren.
Dus, luisteren is het beste geheim!
Reactie plaatsen
Reacties